به نام دهنده بی منت
سلام
قبل از هر چیز ماه مبارک رمضان را تبریک می گم ودراین ایام زیبا و نورانی قدر به شدت ملتمس دعای شما عزیزان هستم. میخوام کمی از خدای مهربونم صحبت کنم.خدای مهربونی که همیشه وهمه جا محبتش رو به بندهاش ثابت کرده .بر می گردم به کمی قبل از جریان اعتکاف دوسال قبل که برای اولین بار تو این مراسم زیبا شرکت کردم .اون روزا اونقدر احساساتی نسبت به این عمل قشنگ درونم وجود ندا شت.تا اینکه یه روز یه دوست گل اومد وگفت:((میای بریم اعتکاف؟))منم که همینجوری مونده بودم گفتم:
((نمی دونم شاید نتونم سه روز تو مسجد بمونم ،آخه تا اون موقع به این موضوع فکرنکرده بودم .
خلاصه به لطف خدا رفتیم اعتکاف.حالا چقدر این عمل ، زیبا بود و به دل نشست بماند... .
می گن تو اعتکاف خیلی چیزا رو خدا ی مهربون به بندهاش  میده ،همه ی گناهای افراد پاک می شه.آخه ثواب این عمل کمتر از حج نیست.این یکی از نشونه های مهربونی خداس دیگه.اولین هدیه ای که خدای مهربون به من داد آشنا شدن با چند تا گل بود که الحمدلله تو همون چند روز خیلی چیزارو ازشون یاد گرفتم والآنم همشون دوستای جون جونیمن.بعد ازاعتکافم دوباره خدای سبحان محبت کرد و  یه ماه رمضون خیلی زیبا به ما داد که از همه ماه رمضونای عمزمون قشنگ تر بود و البته با تمامشون فرق میکرد.وای که چقدر خدا مهربونه.خدا ی مهربون فرموده بعد از ماه مبارک به اونایی که روزه می گیرن جایزه میده من که روزهام فقط گرسنگی وتشنگیه... ولی خدای کریمم محبت کرد وتو مهمونیش فرا تر از لیاقتم ازم پذیرایی کرد هنوز ماه رمضون تموم نشده به من و دوتا از دوستام  دوتا دوست گل دیگه رو معرفی کرد که به واسطه ی اونا وارد یه کلاس شدیم والحمدلله چیزای ارزشمندی ازاون کلاس یاد گرفتیم و واقعاًجا داره  از زحمتهای استاد مون (حفظه الله) تشکر کنم.
حالا اگه خوب نگاه کنیم همه جا قبل از خواهشمون خدای مهربونو می بینیم ومتوجه میشیم که :

                   ما نبودیم و تقاضامان نبود                          لطف تو ناگفته ما می شنود
امیدوارم که شرمنده ی این همه مهربونی خدا نشم. از خدا می خوام که این چند روز باقی مونده از ماه رمضون  رو بر همه مبارک کنه و توفیق تشکر از همه ی نعمت هاشو به همه ما بده .راستی این روزا  منو از دعا فراموش نکنیدا...
تا بعد...