به روز مرگ چو تابوت من روان باشد گمان مبر که مرا درد اين جهان باشد

جنازه ام چوبيني مگو فراق ،فراق مـرا وصـال و مـلاقات آن زمــان باشد

مرا به گور سپاري مگو وداع ،وداع که گور پرده ي جمعيت جنـان بــاشد

فرو شدن چو بديدي ،برآوردن بنگر غروب شمـس قـمر را چرا زيان باشد

کدام دانه فرو رفت در زمين که نرست چرا دانه ي انسانيت اين گمان باشد

جاشون خاليه،..............